Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dikəltmə — «Dikəltmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabartmaq — f. 1. Qabarıq hala salmaq, şişirtmək, köpürtmək. 2. Yüksəltmək, yuxarıya qaldırmaq, daşdırmaq. Külək dənizin suyunu qabartdı. 3. Tüklərini ürpərtmək, dikəltmək, biz biz etmək, dik vəziyyətə salmaq. Xoruz tüklərini qabartdı. – At yalını qabartmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğrultmaq — f. 1. Gözlənilən ümidi doğruya çıxarmaq; verilən ada, göstərilən etibara və s. yə layiq olduğunu göstərmək, sübut etmək, gerçəkləşdirmək. Göstərilən etimadı doğrultmaq. // Bəraət qazandırmaq. Zeynal öz yaramazlıqlarını doğrultmaq üçün mühitlərini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaldırmaq — f. 1. Əyilərək yerdən götürmək, qalxızmaq. Kitabı qaldırmaq. Daşı qaldırmaq. Yerə düşmüş yaylığı qaldırmaq. Uşağı yerdən qaldır. // Aşağıdan yuxarıya çıxartmaq, yuxarıya aparmaq (dalında, çiynində, əlində, yaxud qaldırıcı maşın və s. vasitəsilə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeşələmək — f. Dikəltmək, dik saxlamaq, iti tutmaq. Qulaqlarını şeşələmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonqaltməy — (Cəlilabad) məc. dikəltmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qımzandırmaq — f. məh. Tərpətmək, dikəltmək, durğuzmaq, qalxızmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəşbərləmək — f. məh. Dikəltmək, qalxızmaq, qabartmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dikləmək — f. 1. Dik qaldırmaq, dik hala salmaq, dik etmək. İtlər quyruqlarını dikləyərək birdən birə hürməyə, yüyürməyə başladılar. A. Ş.. 2. Tuşlamaq, yönəltmək, nişanlamaq. Tüfəngi nişanəyə dikləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
